**PİRLİK**

[Admin]

PİRLİK

Ahir zamanda gelen talipler, “pirin, rehberin günahımı olur. Onlar ocak
zadedirler, onların küfrü iman olur” derler. Öyle değil. Zira pir bir
günah etse beş günah yazılır. Talip bir günah etse bir günah
yazılır.
Ve dahi, bir pir avrat talak etse, yahut yezide kuşak çözse yahut
lıvata etse ebeden ebed bunlar günah-ı kebairdir. Bunları edenin
derdine derman yoktur. Eğer pir ederse onun yüzüne bakıp misafir
ederlerse ol bastığı yerde kırk sene kadar hayır bereket olmaz. Yanına
varmıyalar. Uçarsa cazudur. İnanmayalar. Merdudu recimdir.
Ve dahi bir talip biriyle küsülü olsa. Biri varsa gel bugün yola
gidelim, barışalım birbirimize hakkımızı helâl edelim, dese ol da
barışmasa, tekrar ede: “Gel bugün ölmeden evvel ölelim hesabınızı bunda
görelim. Gel bunda pir divanına varalım. Ne hakkın var ise vereyim”
dese, ol dahi: “Ben ne varırım ne de barışırım var işine git” dese üç
kerre dışarı çıkıp içeri girip böyle takrir eyleye. Eğer ol adam
barışmazsa, piri, yolu inkâr etmiş olur. Ol beri gelip tarik altından
geçip yola gitmek erkândır.

Ve dahi bir talibin kızı kaçsa, doksan dokuz kuruş alalar. Ve bir koç
kurban ettireler. Her halde onikide ikisini, rehbere vereler,
hakkıdır.
Ve dahi bir pirin ılkısı (ırkı) geçse ol talipler her kime özü yatarsa andan el tuta. Amma nesl-i Resul olmak gerek.
Bir talibin piri ırak olsa, eli ermese, ona vekâleten gayriden el tuta;
görüle. Her kaç seneden sonra piri gelirse yine pirine ikrar iman etmek
erkândır. Zira atasının pirini inkâr ederse, münkir olur. Dengeyi
bozmuş olur.
Ve dahi, bir talibe tekkenişinim, gel bana talip ol dese, onu azdırmış
olur. Amma pir olan kimse âlim olup kâmil ola. Eğer karadan bilmezse
ilm-ü ledün ola. Ol da olmazsa, hayvan misüllüdür. İlm-i ledün oldır
ki, aklen düşüne, dünyayı, ahireti fark ede. Bir kâmil mürşit bulup
irşad ola. Ondan sonra talibi göre. Zira bunda çok güçlük var.
Pir olan kimseye lâyıktır ki gecenin iki nısfından sonra kalkıp kıbleya
karşı oturup gün doğuncaya kadar Hakka niyaz ibadeti etmeli. Gör imdi
ol pirin nefesi nice geçer.
Ahir zaman dedeleri yiyip içip kuşluğa değin merkep gibi yatup demezler
ki Kur’anı azimüşşan bizim dedemize indi. Bakalım ne buyurmuş. Biz
buraya niye geldik. Yarın ne yüz ile varırız. Bu taliplerin sualini,
bizden isterler; ne cevap veririm, demezse vay ol pirin haline, başına
ne gele. Ustadın sırrı nefesi budur.