Kerbela çölünün turabı olsam…

[Admin]

Kerbela çölünün turabı olsam…

Yer; Kerbela, toprak; kan renginde, toprak kan kokuyor. Çöl; toz-duman, çöl yanıyor! Dudaklar kupkuru, dudaklar çatlak çatlak.
Resulullah
Torunları çığlık atıyor: Su!.. Baba bir yudum su!…Cenab-ı Zeynep
yalvarırcasına: Yavruma su!… Ne olur, Allah rızası için bir avuç
su!..ımam Hüseyin bir hamle daha yapıyor Fırat’a doğru; Atlar
kişniyor..kalpler göğüs kafesini delercesine çarpıyor..kılıçlar
şakırdıyor..kılıçlar göğüs kafesinde parlıyor.
Kılıçlar
iniyor…at düşüyor..kılıç düşüyor, kol düşüyor. Abbas düşüyor, Ebulfez
düşüyor, Ali Asker düşüyor ve ımam düşüyor! Resulullah’ın öptüğü yere
bir kılıç düşüyor: Baş kesiliyor..
Kara
bulutlar çökmüş Kerbela çölünün üstüne. Gök alemi yasa bürünmüş,
Ehlibet’e ağlıyor. Resulullah (A.S) kucak açmış şehitlere: Gelin!..
diyor. Hakkım size helaldir! Bir elime ayı, bir elime de güneşi
verseydiler yine davamdan vazgeçmeyecektim. Allah şahittir ki, sizden
razıyım! Yanında ımam Ali ve Fatima boyun bükmüş, O’nun yanında
el-pençe divan durmuşlar.
Gelenlere
And Cenneti’nin ırmaklarından altın kaselerde su verecekler. Ya geride
kalanlar!…Onlara yas tutuyor, onlara ağlıyorlar hazin… hazin…
Yer; Kerbela, ümmet; Kufeliler!..Yere batsaydı böyle bir mekan!…Olmaz olsaydı böyle bir ümmet!..
Düşman?:
Allah’ın
birliğine ve Resul’una iman etmişlermiş.. Resulullah evlatlarının
katilleri.Efendimin bıraktığı “iki emanet”ten birini ezip geçerken,
diğerini de biçip geçerken, ne dediler, ne düşündüler acaba?Bu mezalim,
bu Allah’a isyan, bu cehalet, bu saltanat hırsı…Bu, bindörtyüz senedir
ıslam’ın kalbine saplanmış paslı hançer! Bu; alim ile cahilin, ehil ile
gaspçının, zorbanın savaşı.
Bağışla beni ey şehid-i Kerbela!
Birisi, Kerbela’yı saza-söze döktü: Ne “Yezid”i tanıdı, ne de seni anladı.
Birisi,
mersiyeler okudu; ağladı, ağlattı..Ne okuyan anlattı ve ne de ağlayan
anladı. Feryad-ı figan ettiler; sine vurdu, kan akıttılar. Fakat,
Kerbela’da akan kanın sebeb-i ılahi’sini anlayamadılar.
Birisi ise,
kenar durdu; ben taraf değilim, dedi, ya Hüseyin! Ne “Yezid”ten yana,
ne de senden. Aynı Kufeliler gibi: Ne Hakk’ın yanında, ne de Batıl’ın.
Ne zalimin yanında, ne de mazlumun.
Kerbela çölünün turabı olsam, Fırat’tan su taşıyanın, beni huzuruna kabul eder, bağışlarmısın?